Mediaexpand_more
navigate_nextMedianavigate_nextEducational Poems
រឿងមាណព សត្វលា និងឆ្កែ
- បទពាក្យ៧ -
១- | ថ្លាថ្លែងសម្តែងតួនាទី | មាណពសម្ភីលក់គ្រឿងទេស |
ត្រាច់លក់រាល់ថ្ងៃមិនដែលធ្វេស | លាអូសរទេះជួយកម្លាំង ។ | |
២- | ផ្ទះមួយចុងភូមិជាជម្រក | រសៀលវិលមកវស្សាប្រាំង |
ចោរខ្មួយចូលផ្ទះឆ្កែតទាំង | ព្រុសដេញប្រឆាំងធ្មេញសស្ងាច ។ | |
៣- | យប់មួយអាកាសធាតុត្រជាក់ | ក្រោយពេលភ្លៀងធ្លាក់ឆ្កែកំណាច |
លង់លក់តាមម្ចាស់ចោរលែងខ្លាច | មិនមានឆ្កែកាចចោរចូលផ្ទះ ។ | |
៤- | លាឈ្មោលសម្គមមើលឃើញចោរ | ស្រែកផ្អើលឆោឡោលាន់ឮលះ |
ស្រែកជំនួសឆ្កែប្រឹងននះ | សូរសព្ទលាន់ជះម្ចាស់ខានដេក ។ | |
៥- | ខឹងលាស្ទុះស្ទាចាប់ដំបង | សំពងក្បាលខ្នងមួយក្រឡេក |
លាប្រកាច់ដួលដូចប្រាសដេក | ងាប់ក្បែរគុម្ពចេកម្ចាស់ស្តាយក្រោយ ។ | |
៦- | ក្រឡេកឃើញស្នាមជើងចោរក្បែរ | ងាកមើលទៅឆ្កែលក់បណ្តោយ |
គិតថ្ងៃស្អែកបាត់ម៉ូយលក់ឱ្យ | គិតខុសស្តាយក្រោយវាយលាស្លាប់ ។ | |