navigate_nextព័ត៌មានnavigate_nextព័ត៌មានថ្មីៗnavigate_nextបទសម្ភាសន៍អនុប្រធានក្រុមប្រឹក្សាភិបាលរបស់ធនាគារអេស៊ីលីដា
បទសម្ភាសន៍អនុប្រធានក្រុមប្រឹក្សាភិបាលរបស់ធនាគារ អេស៊ីលីដា ភីអិលស៊ី
ថ្ងៃទី០៧ ខែមេសា ឆ្នាំ២០០៥
តើវិនិយោគិននៅក្នុងព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា កំពុងប្រឈមមុខនឹងឧបសគ្គធំៗអ្វីខ្លះ ហើយដល់ពេលឬនៅ ដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហាទាំងអស់នេះ ?
កង្វះខាតនូវក្របខណ្ឌច្បាប់មួយ ដែលមានលក្ខណៈច្បាស់លាស់ ដើម្បីការពារកិច្ចសន្យាពាណិជ្ជកម្មនិងហិរញ្ញវត្ថុ ឬកង្វះខាតនូវការឯកភាពក្នុងការអនុវត្ត និងការពង្រឹងច្បាប់ទាំងឡាយដែលមានស្រាប់ ។ ជាក់ស្តែងមានពង្រាងច្បាប់ល្អៗមួយចំនួនដែលបាននិងកំពុងតែរៀបចំ ប៉ុន្តែដំណើរការបង្កើតចាប់បានរាំងស្ទះយ៉ាងខ្លាំងអស់រយៈពេលជិតមួយឆ្នាំ បន្ទាប់ពីការបោះឆ្នោតជាតិកន្លងទៅនេះ ហើយបញ្ហានេះបានបន្សល់ទុកនូវស្ថានការណ៍កកស្ទះ ដែលត្រូវការពេលវេលាច្រើនខែទៅមុខទៀតក្នុងការដោះស្រាយ ។ ហើយបន្ទាប់ពីនោះ នឹងមានតម្រូវការក្នុងការបង្កើតឡើងនូវប្រព័ន្ធច្បាប់ និងនីតិវិធីច្បាប់ជាច្រើនទៀត និងជាពិសេសគឺការបណ្ដុះបណ្ដាលអង្គចៅក្រម ។
កង្វះខាតនូវការទទួលបានសេវាហិរញ្ញវត្ថុ ធម្មតានៅមានកំរិតខ្ពស់នៅឡើយ ។ មូលហេតុចម្បងនោះគឺវិនិយោគិនត្រូវត្រៀមប្រាក់ផ្ទាល់ខ្លួនសម្រាប់គម្រោងអាជីវកម្មរបស់គាត់ ព្រោះជាទូទៅមិនមានការផ្គត់ផ្គង់ទុនរយៈពេលវែងពីប្រព័ន្ធធនាគារនោះទេ សូម្បីតែឥណទានរយៈពេលខ្លីក៏ទាមទារនូវទ្រព្យតម្កល់រូបិយផងដែរ ។ ទោះជាយ៉ាងណា ដូចដែលខ្ញុំបានបញ្ជាក់មកហើយថា មានបំរែបំរួលជាវិជ្ជមានមួយចំនួន ដែលនឹងអាចជួយសម្រួលផលលំបាករបស់ប្រព័ន្ធហិរញ្ញវត្ថុ ។ ទោះជាយ៉ាងនេះក្តី បញ្ហាស្ថិតនៅត្រង់ថា "តើនៅពេលណា" ព្រោះជាធម្មតាវាត្រូវការពេលវេលាយូរ ដើម្បីបញ្ចុះបញ្ចូលធនាគារទាំងឡាយ ជាពិសេសធនាគារដែលរួចផុតពីកំណែទម្រង់ដ៏តឹងរឹងមួយក្នុងអំឡុងឆ្នាំ១៩៩៨-២០០២ ឱ្យយល់ថា លទ្ធផលរបស់វាមិនមានហានិភ័យច្រើនដូចដែលពួកគេបារម្មណ៍នោះទេ ។
"អំពើពុករលួយគឺប្រៀបដូចជាដំបងមួយដែលគ្រប់គ្នានិយមប្រើប្រាស់សម្រាប់វាយប្រហារប្រទេសកម្ពុជាបច្ចុប្បន្ននេះ ជាការពិតណាស់វាគឺជាបញ្ហា ប៉ុន្តែយើងគួរតែទុកវាមួយកន្លែងសិន" កង្វះខាតតម្លាភាព ថាតើ "អ្នកណាមានអំណាចអ្វី ក្នុងការសម្រេចរឿងអ្វីខ្លះ" នៅក្នុងរដ្ឋាភិបាលថ្នាក់កណ្ដាល ដែលបច្ចុប្បន្ននេះ ស្ថានភាពកាន់តែយ៉ាប់ជាងមុន ដោយសារការកើនឡើងយ៉ាងច្រើននូវបុគ្គលិកថ្មីៗ បន្ទាប់ពីការរៀបចំចំរុះបញ្ចូលគ្នា ។ ស្របពេលគ្នាដែលការស្នើសុំអាជ្ញាប័ណ្ណដើមពីអាជ្ញាធរជាន់ខ្ពស់ មានលក្ខណៈងាយស្រួល ហើយប្រទេសកម្ពុជាស្ថិតក្នុងលំនាំសេរីភាវូបនីយកម្មមួយបែប ប៉ុន្តែការកកស្ទះអំណាចបានប៉ះពាល់ដល់ប្រតិបត្តិការអាជីវកម្មប្រចាំថ្ងៃ នាំមកនូវបញ្ហាដល់ការធ្វើផែនការកម្ម និងការកំណត់ថ្លៃដើម ហើយថែមទាំងបង្កជាឱកាសឱ្យមានការរំលោភបំពានពីបុគ្គលពុករលួយមួយចំនួន ជាអាទិ៍ដូចជា មន្ត្រី អ្នកផ្តល់សេវាកម្ម ឬមួយពីនិយោជិតរបស់ខ្លួនផ្ទាល់តែម្តង ។
រាជរដ្ឋាភិបាលកំពុងធ្វើការខិតខំប្រឹងប្រែងបោសសម្អាតអំពើពុករលួយ ប៉ុន្តែឥរិយាបថរបស់មនុស្សត្រូវការរយៈពេលវែងដើម្បីផ្លាស់ប្តូរ ។ តើលោកមានគិតថា នេះគឺជាបញ្ហាមួយដែលធ្វើឱ្យមានការរាំងស្ទះដល់ការខិតខំប្រឹងប្រែង ដើម្បីបំបាត់អំពើពុករលួយដែរឬទេ ឬក៏ត្រូវធ្វើការឱ្យច្រើនឡើងលើផ្នែកផ្សេងបន្ថែមទៀត ?
អំពើពុករលួយគឺប្រៀបដូចជាដំបងមួយដែលគ្រប់គ្នានិយមប្រើប្រាស់សម្រាប់វាយប្រហារប្រទេសកម្ពុជាបច្ចុប្បន្ននេះ ជាការពិតណាស់វាគឺជាបញ្ហា ប៉ុន្តែយើងគួរតែទុកវាមួយកន្លែងសិន ។ បញ្ហានេះបានកើតមាននៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជារៀងយូរបន្តិចមកហើយ ហើយវាមិនខុសគ្នានឹងប្រទេសផ្សេងទៀតដែលធ្លាប់មានកន្លងមកនោះទេ ។ ហេតុអ្វីបានជាបញ្ហាដូចគ្នានាពេលបច្ចុប្បន្ន អាចក្លាយជាធ្ងន់ធ្ងរជាងពីមុនបាន ? ខ្ញុំគិតថាចម្លើយគឺប្រទេសកម្ពុជាទទួលបានការរីកចម្រើនជាបន្តបន្ទាប់ ក្នុងចន្លោះឆ្នាំ១៩៩៩ ដល់ឆ្នាំកន្លងទៅនេះ ដែលផលិតផលក្នុងស្រុកសរុបជាមធ្យមមានលើសពី ៥%ក្នុងមួយឆ្នាំ ។ ទោះជាក្នុងនោះអាចទាក់ទងនឹងជំនួយបរទេស ក៏ការរីកចម្រើននេះមួយភាគធំបានមកពីវិស័យធំពីរគឺ កាត់ដេរ និង ទេសចរណ៍ ។ លំហូរចូលយ៉ាងលឿននៃវិនិយោគបរទេស និងការប្រកួតប្រជែងដើម្បី "ចូលបានមុន" កំពុងតែជំរុញឱ្យមាន "ការបង្កភាពងាយស្រួល" ដល់ដំណើរការស្នើសុំផ្សេងៗ ម្យ៉ាងទៀតមានភាពងាយស្រួលក្នុងទំនាក់ទំនងជាមួយវិនិយោគិនបរទេស ។ ខ្ញុំពិតជាមិនមានកាតព្វកិច្ចអ្វីក្នុងបញ្ហានេះទេ ប៉ុន្តែខ្ញុំចង់បញ្ជាក់ថា បញ្ហាពុករលួយគឺដូចជាបីសាចដែលមានក្បាលច្រើនអញ្ចឹង ការសម្លាប់វា គឺជាបញ្ហាដ៏ស្មុគស្មាញមួយដែលទាមទារនូវការតាំងចិត្តយ៉ាងមោះមុតរបស់យើងទាំងអស់គ្នាដែលពាក់ព័ន្ឋ ។ ខ្ញុំសូមផ្តល់ជាគំនិតមួយសម្រាប់ចាប់ផ្តើមគឺរដ្ឋាភិបាល និងក្រុមប្រឹក្សាអន្តរជាតិរបស់ខ្លួន ត្រូវតែកំណត់បញ្ហាសំខាន់ក្នុងការផ្តល់ជូននូវបៀវត្សមួយ ដែលអាចឱ្យមន្ត្រីរាជការចិញ្ចឹមជីវិតបាន ។ ប៉ុន្តែវាទាមទារនូវការពិនិត្យឡើងវិញនូវកម្រិតតម្រូវការបុគ្គលិកចាំបាច់សម្រាប់ការងាររដ្ឋបាល និងកាត់បន្ថយរាល់ចំណាយមិនចាំបាច់ បង្កើនប្រសិទ្ធភាពក្នុងការប្រមូលពន្ធ ធ្វើផែនការថវិកា និងគ្រប់គ្រងចំណាយឱ្យបានច្បាស់លាស់ ។ល។ សរុបសេចក្តីមក ខ្ញុំមានសុទិដ្ឋិនិយមលើបញ្ហានេះ ប៉ុន្តែវាត្រូវការពេលវេលា និងការលះបង់ជាច្រើន ។
តើប្រព័ន្ធហិរញ្ញវត្ថុប្រទេសកម្ពុជាមានលទ្ធភាពគាំទ្រដល់ការរីកចម្រើនផ្នែកសេដ្ឋកិច្ចយ៉ាងទូលំទូលាយ បានហើយឬនៅ ?
ប្រហែលជាមិនទាន់បានទេ ប៉ុន្តែវាកំពុងតែឈានទៅកាន់ចំណុចនោះ ។ ដើម្បីគាំទ្រដល់ការរីកលូតលាស់សេដ្ឋកិច្ច ប្រព័ន្ធធនាគារត្រូវដើរតួនាទីជាអន្តរការីហិរញ្ញវត្ថុប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាព ប៉ុន្តែបច្ចុប្បន្ននេះ វិស័យធនាគារនៅមានការខ្វះខាតច្រើន ។ ធនាគារមានលទ្ធភាពលើសលប់ក្នុងការផ្តល់កម្ចី ប៉ុន្តែហាក់បីដូចជាមិនអាចទាក់ទងជាមួយអ្នកខ្ចីដែលមានលទ្ធភាពសង ធ្វើឱ្យកម្រិតអនុបាតរវាងអ្នកខ្ចី និងអ្នកដាក់ប្រាក់សន្សំ ស្ថិតនៅឆ្ងាយពីសមភាព ១:១ នេះបង្ហាញពីការប្រើប្រាស់ធនធានហិរញ្ញវត្ថុមិនមានប្រសិទ្ធភាព ។ ទន្ទឹមនឹងនេះ ក៏មានអតិថិជនសក្តានុពលដែលមានលទ្ធភាពសង កំពុងតែមានតម្រូវការចាំបាច់ទាំងឥណទានរយៈពេលវែង ដែលមានធនាគារតិចតួចណាស់មានឆន្ទៈចង់ផ្តល់ឱ្យ (តែបែរជាបង្កើតឱ្យមានស្ថានភាពមិនល្អ ឧទាហរណ៍ដូចជា អគារ និង រោងចក្រ ត្រូវបានផ្តល់ហិរញ្ញវត្ថុជាឥណទានរយៈពេលខ្លីវិញ) និងទាំងទុនបង្វិលរយៈពេលខ្លីដែលជាទូទៅអាចទទួលបានដោយការយកដីដាក់បញ្ចាំ ។ មិនមែនមានន័យថាធនាគារអាក្រក់នោះទេ វាចាំបាច់ត្រូវតែធ្វើដូច្នេះ ដូចដែលខ្ញុំបានលើកពីខាងដើមស្រាប់ គឺដោយសារបរិស្ថានច្បាប់មិនទាន់អនុញ្ញាតឱ្យធនាគារទុកចិត្ត នឹងទទួលយកទ្រព្យបញ្ចាំផ្សេងក្រៅពីនោះ ដូចជាអត្រាប្រែប្រួលក្នុងការទូទាត់ទំនិញ ឬបំណុលត្រូវទារផ្សេងៗ ។
តើលោកអាចនិយាយបានទេថា ប្រព័ន្ធធនាគារនៅប្រទេសកម្ពុជាសព្វថ្ងៃនេះ ផ្តល់នូវតម្លាភាព និងអនុលោមតាមការព្រមព្រៀងអន្តរជាតិដែរឬទេ ?
មានការអភិវឌ្ឍធំៗមួយចំនួន ក្នុងអំឡុងពេល១២ខែចុងក្រោយនេះ ធនាគារជាតិនៃកម្ពុជាបានចេញបទបញ្ជាយ៉ាងច្បាស់លាស់ស្តីពីការកត់ត្រាគណនេយ្យរបស់ធនាគារ ហើយតម្រូវឱ្យមានការរាយការណ៍ទូលំទូលាយនិងលម្អិត និង ជាពិសេសបង្គាប់ជាលើកដំបូងឱ្យដល់ធនាគារទាំងឡាយឱ្យចេញផ្សាយរបាយការណ៍ប្រចាំឆ្នាំ ដែលក្នុងនោះមានផ្តល់នូវព័ត៌មានសំខាន់ៗ ។ តែទោះជាយ៉ាងណា បញ្ហាមួយដែលយើងដឹងនោះគឺមិនថាដោយហេតុផលអ្វីក៏ដោយ គឺប្រទេសកម្ពុជាបានសម្រេចចិត្តទទួលយកស្តង់ដារគណនេយ្យមួយសម្រាប់ខ្លូន ដែលមានចំណុចខ្លះមិនស្របតាមស្តង់ដារបាយការណ៍ហិរញ្ញវត្ថុអន្តរជាតិ ដែលកំពុងតែវិវឌ្ឍជានិច្ចនោះ ពេលនេះខ្ញុំមិនមែនកំពុងធ្វើការរិះគន់ដល់ស្តង់ដារគណនេយ្យរបស់ប្រទេសកម្ពុជា ដែលមានចំណុចល្អជាច្រើននោះទេ គឺខ្ញុំចង់ស្នើយោបល់ថា ដោយមានការរួមគ្នាជាសកលមួយនៅក្នុងស្តង់ដារគណនេយ្យអន្តរជាតិនោះ ការសម្រេចយកស្តង់ដារគណនេយ្យជាតិមួយ នៅពេលនេះវាធ្វើឱ្យមានផលពិបាកដល់បញ្ហាតម្លាភាព ក្នុងខណៈពេលដែលកម្ពុជាកំពុងតែស្វះស្វែងយ៉ាងសកម្ម រកការចូលរួមក្នុងអនុសញ្ញាអន្តរជាតិ ។
តើធនាគារ អេស៊ីលីដា បានកំណត់ពីការអនុលោមតាមស្តង់ដារ និងធ្វើឱ្យប្រសើរឡើងនូវជំហររបស់ខ្លួន នៅលើឆាកអន្តរជាតិបានយ៉ាងដូចម្តេច ?
ពីការចាប់ផ្តើមជាអង្គការមីក្រូហិរញ្ញវត្ថុ និងបានកម្លាយខ្លួនទៅជាធនាគារ នៅក្នុងឆ្នាំ២០០០ អេស៊ីលីដាបានធ្វើការយ៉ាងជិតស្និទ្ឋជាមួយនឹងសមាជិកផ្សេងៗមកពីសហគមន៍អន្តរជាតិ និងបានបង្ហាញនូវអ្វីដែលអាចនឹងហៅថាជា "ស្តង់ដារអន្តរជាតិ" ។ អ្នកគ្រប់គ្រងដឹងតាំងពីដំបូងថា ប្រសិនបើយើងអនុលោមតាមស្តង់ដារទាំងនោះ ហើយបង្ហាញថាយើងបានធ្វើដូច្នោះមែន យើងនឹងទទួលបាននូវសេចក្តីជឿទុកចិត្តពីពួកគេ ហើយទទួលបាននូវផលប្រយោជន៍ភ្លាមៗ តាមរយៈការវិនិយោគ និងការគាំទ្ររបស់គេ ។ ជាឧទាហរណ៍ដ៏អស្ចារ្យមួយនៃការគិតរបស់ថ្នាក់គ្រប់គ្រងរបស់យើងនោះគឺ ការសម្រេចចិត្តស្វែងរកចំណាត់ថ្នាក់ពីស្ថាប័នផ្តល់ចំណាត់ថ្នាក់ធនាគារអន្តរជាតិ Moody's នៅក្នុងឆ្នាំ២០០៤ នេះជាលើកដំបូងហើយនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា ។
អេស៊ីលីដា មានតារាងតុល្យការរឹងមាំបំផុតក្នុងចំណោមធនាគារនៅក្នុងព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា រាប់ទាំងធនាគារជាតិ ។ តើធនាគារអាចសម្រេចបាននូវការរីកចម្រើនលឿនបែបនេះយ៉ាងដូចម្តេច ?
ខ្ញុំនឹងមិនធ្វើការបកស្រាយអំពីធនាគារជាតិទេ ព្រោះយើងមានដើមកំណើត គោលបំណង និងគោលដៅ ខុសគ្នាទាំងស្រុង ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ចំពោះអេស៊ីលីដា ចម្លើយគឺមានជាប់ពាក់ព័ន្ឋខ្លះទៅនឹងសំណួរមុន ដោយទទួលបានការជឿទុកចិត្តពីអ្នកគាំទ្រអន្តរជាតិដែលមានឥទ្ឋិពល ធ្វើឱ្យយើងមានភាពងាយស្រួលក្នុងការបង្កើនដើមទុន និងទទួលបានមូលនិធិជាមួយនឹងអត្រាពាណិជ្ជកម្ម ។ មូលនិធិនេះបានធ្វើឱ្យធនាគារអាចវិនិយោគ តាំងពីដំបូងលើប្រព័ន្ធបច្ចេកវិជ្ជាព័ត៌មានកម្រិតពិភពលោក និងផ្តល់ការហ្វឹកហ្វឺនឱ្យដល់បុគ្គលិកបានយ៉ាងទូលំទូលាយ និងល្អិតល្អន់ក្នុងអំឡុងពេលមួយដ៏ខ្លី ។ (ខ្ញុំយល់ថាធនាគារ អេស៊ីលីដា គឺជាអ្នកផ្តល់ការងារធំបំផុតដល់និស្សិតបញ្ចប់បរិញ្ញាបត្រនៅក្នុងប្រទេស និងរាល់បុគ្គលិកទាំងអស់របស់ធនាគារ ទាំងបុគ្គលិកថ្មី និងចាស់ បានទទួលការហ្វឹកហ្វឺនជាមធ្យម៥ដងក្នុងមួយឆ្នាំ) ។ បន្ថែមពីលើនេះទៀត ធនាគារបានពង្រីកបណ្ដាញប្រតិបត្តិការទៅក្នុងតំបន់ដែលមិនធ្លាប់មានសេវាធនាគារចូលទៅដល់ ដោយមានដើមទុនគ្រប់គ្រាន់ អាចបំពេញតម្រូវការផ្នែកឥណទានដែលមានចំនួនច្រើនលើសលប់នៅក្នុងតំបន់ទាំងនោះ ។
តើលោកយល់ថា ការគាំទ្ររបស់សាជីវកម្មហិរញ្ញវត្ថុអន្តរជាតិ បានជួយដល់កម្រិតណា ?
ខ្ញុំនឹងនិយាយពាក្យមួយថា "សំខាន់ណាស់" ។ ទីមួយ ដោយមានការប្តេជ្ញាចិត្តរបស់ IFC តាំងពីដំបូងក្នុងតួនាទីជាវិនិយោគិន យើងខ្ញុំមានទំនុកចិត្តក្នុងការឈានទៅរកភាគហ៊ុនិកសក្តានុពលផ្សេងៗទៀត ។ ទីពីរ ពួកគេបានផ្តល់ការផ្គត់ផ្គង់ផ្នែកបច្ចេកទេស ពិសេសក្នុងដំណើរការខាងកិច្ចការច្បាប់ និងដំណើរការឯកសារផ្សេងៗ ដែលមានលក្ខណៈស្មុគស្មាញ ដើម្បីចាប់ផ្តើមជាធនាគារ និងបានជួយយ៉ាងខ្លាំងក្នុងការកសាងគ្រឹះរឹងមាំ ទាំងក្នុងនិងក្រៅប្រទេស ។ ជាចុងក្រោយ ពួកគេបានផ្តល់ឱ្យយើងនូវឥណទានខ្នាតមធ្យម និងឥណទានរយៈពេលវែង គិតតាមអត្រាពាណិជ្ជកម្មអន្តរជាតិ ដោយមិនគិតពីបន្ទុកហានិភ័យរបស់ប្រទេស ។ មូលនិធិនេះធ្វើឱ្យអេស៊ីលីដាបង្កើតនូវគំនិតអភិវឌ្ឍបន្ថែមទៀតទៅលើគោលការណ៍ផ្តល់ប្រាក់កម្ចីរបស់ខ្លួន ដោយរក្សាបាននូវតារាងតុល្យការដដែល ។ តែទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ក៏យើងនៅតែចាំមិនភ្លេចនូវជំនួយពីវិនិយោគិននាពេលចាប់ផ្តើមដំបូងរបស់យើង ជាពិសេសគឺ DEG, FMO និង Triodos-Doen ដែលការជួយផ្គត់ផ្គង់របស់ពួកគេពិតជាមានសារៈសំខាន់ដូចគ្នា ។ វាគឺជាការរួមសហការណ៍យ៉ាងល្អជាមួយ IFC ដែលដើរតួនាទីជាអ្នកសម្របសម្រួល ។
អេស៊ីលីដាបច្ចុប្បន្នផ្តល់នូវសេវាយ៉ាងទូលំទូលាយ ពីមីក្រូហិរញ្ញវត្ថុ រហូតដល់ឥណទានក្រុមហ៊ុន ។ តើលោកមានគិតថាធនាគារនឹងកែប្រែរចនាសម្ព័ន្ធជាអង្គភាពពីរផ្សេងគ្នាទេ ?
ខណៈដែលខ្ញុំមិនអាចកំណត់អ្វីបាន ក្នុងពិភពលោកកំពុងតែផ្លាស់ប្តូរលឿននេះ យើងប្រហែលជាមិនមានបំរែបំរួលយ៉ាងនោះទេ នៅក្នុងអនាគតដែលយើងអាចប៉ាន់ប្រមាណបានខាងមុខ ដោយសំអាងលើហេតុផលយ៉ាងសាមញ្ញពីរដូចខាងក្រោម ៖
ទីមួយ "ឥណទានក្រុមហ៊ុន" ដែលលោកចង់និយាយនោះ ប្រាកដជាសហគ្រាសខ្នាតតូចនិងមធ្យម ។ ជាការពិតណាស់ដែលថាយើងមានអតិថិជនក្រុមហ៊ុនធំៗ ទាំងក្នុងស្រុកនិងអន្តរជាតិ ទំនាក់ទំនងរបស់យើងគឺមិនមែនផ្តល់ប្រាក់កម្ចីទេ ប៉ុន្តែជាអ្នកផ្តល់សេវាគ្រប់គ្រងសាច់ប្រាក់និងសេវាធនាគារជាច្រើនផ្សេងទៀត ។ ក្រៅពីទទួលបានកំរៃសេវា វាក៏បានបង្កើតជាលំហូរសាច់ប្រាក់ ដែលជួយឱ្យយើងខ្ញុំយកទៅប្រើសម្រាប់ឥណទានខ្នាតតូចបំផុត និងខ្នាតតូចផងដែរ ។ ការបែងចែកដូចនោះអាចបង្កើតឱ្យមានភាពសាំញ៉ាំក្នុងការគ្រប់គ្រងហិរញ្ញវត្ថុ ក៏ដូចជាការបង្កើតឱ្យមាននូវលក្ខណៈខុសគ្នាសិប្បនិម្មិតមួយ ដែលមិនចាំបាច់ និងគ្មាននៅក្នុងអាជីវកម្មរបស់យើង (ព្រោះធនាគារយើងខ្ញុំក៏ផ្តល់នូវសេវាចាត់ចែងសាច់ប្រាក់ដូចគ្នា ជូនដល់អតិថិជនឯកត្តជន និងអតិថិជនមុខជំនួញខ្នាតតូចដូចគ្នាផងដែរ) ។
ទីពីរ ធាតុពិតនៃអាជីវកម្មរបស់យើងគឺជួយដល់សហគ្រិនដែលស្ថិតក្នុងលំដាប់សេដ្ឋកិច្ចកម្រិតទាបឱ្យឈានឡើងជាលំដាប់ តាមរយៈការផ្តល់ឥណទាន ដើម្បីជួយគាំទ្រដល់ការរីកចម្រើនក្នុងអាជីវកម្មរបស់ពួកគាត់ ។ យើងប្រាថ្នានៅតែអាចបន្តផ្គត់ផ្គង់ដល់ពួកគាត់មិនឱ្យដាច់តាមដែលអាចធ្វើទៅបាន នៅពេលដែលអាជីវកម្មរបស់ពួកគាត់រីកលូតលាស់ ហើយសហគ្រិនមួយចំនួនក្នុងចំណោមអ្នកទទួលបានជោគជ័យទាំងអស់ នេះបានប្រើប្រាស់សេវាធនាគារយើងអស់រយៈពេល១០ឆ្នាំមកហើយ ដែលពួកគាត់គឺជាស្នូលនៃអ្វីដែលហៅថា "ឥណទានក្រុមហ៊ុន" របស់យើងខ្ញុំ ។
ប្រជាជនភាគច្រើនពេលគិតដល់អេស៊ីលីដា គឺពួកគាត់គិតដល់មីក្រូហិរញ្ញវត្ថុ ។ តើលោកគិតថារូបភាពរបស់ធនាគារ ត្រូវការការផ្សព្វផ្សាយបន្ថែមទៀត ដើម្បីធ្វើឱ្យប្រជាជនយល់ដឹងអំពីសកម្មភាពជាធនាគារពាណិជ្ជកម្មរបស់ខ្លួនដែលឬ ?
យើងទទួលស្គាល់ថាវាទាមទារនូវពេលវេលាខ្លះ ដើម្បីទទួលបាននូវរូបភាពជាធនាគារធំដុំបែបនេះ ប៉ុន្តែយើងត្រូវតែមានការប្រុងប្រយ័ត្នជានិច្ចចំពោះទង្វើរបស់យើង ដើម្បីឆ្ពោះទៅកាន់គោលដៅនោះ ។ មីក្រូហិរញ្ញវត្ថុនៅតែជាការយកចិត្តទុកដាក់ជាចម្បងរបស់យើង និងមានសារៈសំខាន់ណាស់ក្នុងការរក្សាទុកនូវរូបភាពបែបនេះ នៅក្នុងការកម្លាយខ្លួនជាធនាគារពាណិជ្ជកម្មមួយ! ជាសំណាងល្អដែលសហគមន៍ពាណិជ្ជកម្មនៅក្នុងព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជានៅតូចល្មម ហើយពាក្យបានផ្សព្វផ្សាយពីម្នាក់ទៅម្នាក់យ៉ាងឆាប់រហ័ស ។ (ជាការពិតនេះគឺវាដូចជាអាវុធមុខពីរអញ្ចឹង!) ផលិតផលនិងសេវាកម្មដ៏ច្រើនរបស់យើង ជាពិសេសលទ្ធភាពដែលយើងអាចផ្តល់សេវាតាមប្រព័ន្ធ Online រួមគ្នានៅតាមបណ្ដាញសាខាខេត្ត-រាជធានី ដែលមិនមានធនាគារណាមួយផ្សេងទៀតធ្វើដូចឡើយ នៅពេលបច្ចុប្បន្នផ្តល់លទ្ធភាពឱ្យធនាគាររបស់យើងចាប់យកអតិថិជនពាណិជ្ជកម្មគោលដៅ ដោយមិនចាំបាច់ធ្វើការផ្លាស់ប្តូររូបភាពលក់ដុំឡើយ ។
តើលោកគិតថា សព្វថ្ងៃមានធនាគារច្រើនពេកដែរឬទេ សម្រាប់ទំហំទីផ្សារក្នុងប្រទេសកម្ពុជា ?
"ទេ ខ្ញុំមិនគិតថាមានធនាគារច្រើនពេកទេ គ្រាន់តែធនាគារជាច្រើនផ្តល់សេវាដូចគ្នា"ទេ ខ្ញុំមិនគិតថាមានធនាគារច្រើនពេកទេគ្រាន់តែធនាគារជាច្រើនផ្តល់សេវាដូចគ្នា ។ កម្ពុជាគឺជាប្រទេសធំមួយ ថ្វីបើមានការពិបាកក្នុងការទាក់ទាញនិងស្រូបយកការវិនិយោគទុនដែលមានទ្រង់ទ្រាយធំក៏ដោយ តែតាមការពិតសេដ្ឋកិច្ចថ្នាក់ទាបកំពុងដំណើរការបានយ៉ាងល្អ ។ ប៉ុន្តែមានការលើកលែងមួយចំនួនតូច ដែលធនាគារពាណិជ្ជកម្មមួយចំនួនផ្តោតការយកចិត្តទុកដាក់ទៅលើទីក្រុងធំៗបួនឬប្រាំតែប៉ុណ្ណោះ ។ ដូច្នេះពួកគេកំពុងតែដាក់ព្រំដែនខ្លួនឯងឱ្យបម្រើអតិថិជនមិនឱ្យលើសពី១៥% នៃចំនួនប្រជាពលរដ្ឋ ដែលជាលទ្ធផល ពួកគេត្រូវប្រកួតប្រជែងសម្រាប់តែអតិថិជនពាណិជ្ជកម្មមួយចំនួនតូចប៉ុណ្ណោះ ដែលមានទីតាំងនៅក្នុងទីក្រុង ។ អ្វីដែលចាំបាច់នោះគឺការវិនិយោគទ្រង់ទ្រាយធំក្នុងការកសាងបណ្ដាញប្រតិបត្ត៊ិការ ដែលប្រៀបបាននឹងជម្រើសរវាង "មេមាន់ និង ពងមាន់" គឺមានតែវិនិយោគិនដែលមានទំនុកចិត្តប៉ុណ្ណោះ ទើបអាចទទួលបាននូវផលចំណេញសមល្មមនឹងការវិនិយោគរបស់ខ្លួន ។ និយាយដល់ត្រឹមនេះ ធ្វើឱ្យយើងនឹកដល់ចំណុចដែលយើងបានជជែកគ្នាពីដំបូង...!
សំគាល់ ៖
- បទសម្ភាសន៍ខាងលើទទួលបានពី Invest in Cambodia
- អត្ថបទខាងលើគឺត្រូវបានបកប្រែក្រៅផ្លូវការ